Αφύπνιση από το παρελθόν

Ο διευθυντής είχε ζητήσει να γίνουν περικοπές στο τμήμα μου. Μετά από σκέψη σχετικά με το ποιος ήταν λιγότερος παραγωγικός, αποφάσισα. Μόνο που δεν άντεχα στη σκέψη ότι θα έπρεπε πάλι να υπομείνω τα γνωστά κλαψουρίσματα. Το επόμενο πρωί ανακοίνωσα στο Σταύρο την απόλυσή του. Εκείνος χλόμιασε και άρχισε να με παρακαλάει να το ξανασκεφτώ,... Continue Reading →

Ζήσε τη στιγμή

Ο χρόνος θα φέρνει πάντα αναποδιές και άσχημα απρόοπτα. Τι μπορώ να κάνω για να σταματήσω τη σκληρότητα της ζωής; Συχνά παρατηρώ πως, όταν μια άσχημη κατάσταση τελειώνει, ακολουθεί κάτι άλλο, οδηγώντας σε έναν αέναο κύκλο ανησυχίας. Μόνο οι στιγμές. Από εκείνες θα γραπωθώ. Μερικές από αυτές είναι άκρως γοητευτικές και προσφέρουν ένα ψήγμα ευτυχίας…... Continue Reading →

Τυχαία συνάντηση

Ένα βράδυ με βρήκε να πίνω μόνη σ' εκείνο το καφέ στην Πατησίων που τα βράδια γινόταν μπαράκι. Μισοσκότεινο με κόκκινα και μαύρα αμπαζούρ, ελαφριά οσμή κλεισούρας και μουσική 50’s. Έξω από το τζάμι φαινόταν ο φωτισμένος δρόμος με τα ταλαιπωρημένα αυτοκίνητα και τους αγέλαστους περαστικούς. Της έκανα χειρονομία να καθίσει απέναντί μου. Εκείνη έγνεψε... Continue Reading →

Σημειώματα

Στο δωμάτιο ακούγεται το "Don't fear the reaper" από Blue Oyster Cult. Νύχτα Κυριακής με κουφόβραση. Αν έγραφα σοβαρά αυτή τη στιγμή, θα άφηνα στην ανθρωπότητα το πιο βαρύ μου κείμενο. Δεν είναι ακόμα η ώρα. Απόψε θα ήθελα να συνομιλήσω με τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Αλλά, είτε είναι αυτόχειρες, είτε έφυγαν νέοι. Έχω σκεφτεί... Continue Reading →

Ουκ εν τω «σοφώ» το ευ

Κάπου άκουσα ότι όταν γερνάς, είναι καλό να βλέπεις τη θετική πλευρά. Η σοφία που αποκτάς είναι σπουδαιότερη από την απώλεια της νεότητας. Μισό λεπτό να κάνω την ένεση ινσουλίνης, γιατί είναι ήδη δέκα η ώρα. Τι έλεγα; Εγώ, λοιπόν, το βράδυ είδα όνειρο ότι ήμουν νέος. Πολύ Γκαίτε διαβάζεις, θα μου πεις. Μπορεί να... Continue Reading →

Blog at WordPress.com.

Up ↑