Writer – Copy editor
ΣΚΗΝΗ 1 - ΕΣΩΤ. ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ - ΝΥΧΤΑ Από το μισάνοιχτο παράθυρο του υπνοδωματίου ακούγεται η βροχή που χτυπάει πάνω στην τέντα. Πάνω στο κρεβάτι είναι τοποθετημένη ανοιχτή μια μεγάλη γαλάζια βαλίτσα. Η ΙΡΙΝΑ (37) κρατάει στo ένα της χέρι μία ΛΙΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΟΥ και στο άλλο χέρι ένα στιλό και διαγράφει αντικείμενα από τη λίστα,... Continue Reading →
Ο διευθυντής είχε ζητήσει να γίνουν περικοπές στο τμήμα μου. Μετά από σκέψη σχετικά με το ποιος ήταν λιγότερος παραγωγικός, αποφάσισα. Μόνο που δεν άντεχα στη σκέψη ότι θα έπρεπε πάλι να υπομείνω τα γνωστά κλαψουρίσματα. Το επόμενο πρωί ανακοίνωσα στο Σταύρο την απόλυσή του. Εκείνος χλόμιασε και άρχισε να με παρακαλάει να το ξανασκεφτώ,... Continue Reading →
Ο χρόνος θα φέρνει πάντα αναποδιές και άσχημα απρόοπτα. Τι μπορώ να κάνω για να σταματήσω τη σκληρότητα της ζωής; Συχνά παρατηρώ πως, όταν μια άσχημη κατάσταση τελειώνει, ακολουθεί κάτι άλλο, οδηγώντας σε έναν αέναο κύκλο ανησυχίας. Μόνο οι στιγμές. Από εκείνες θα γραπωθώ. Μερικές από αυτές είναι άκρως γοητευτικές και προσφέρουν ένα ψήγμα ευτυχίας…... Continue Reading →
Ένα βράδυ με βρήκε να πίνω μόνη σ' εκείνο το καφέ στην Πατησίων που τα βράδια γινόταν μπαράκι. Μισοσκότεινο με κόκκινα και μαύρα αμπαζούρ, ελαφριά οσμή κλεισούρας και μουσική 50’s. Έξω από το τζάμι φαινόταν ο φωτισμένος δρόμος με τα ταλαιπωρημένα αυτοκίνητα και τους αγέλαστους περαστικούς. Της έκανα χειρονομία να καθίσει απέναντί μου. Εκείνη έγνεψε... Continue Reading →
Κάπου άκουσα ότι όταν γερνάς, είναι καλό να βλέπεις τη θετική πλευρά. Η σοφία που αποκτάς είναι σπουδαιότερη από την απώλεια της νεότητας. Μισό λεπτό να κάνω την ένεση ινσουλίνης, γιατί είναι ήδη δέκα η ώρα. Τι έλεγα; Εγώ, λοιπόν, το βράδυ είδα όνειρο ότι ήμουν νέος. Πολύ Γκαίτε διαβάζεις, θα μου πεις. Μπορεί να... Continue Reading →
Katerina Dimopoulou 